Branislav Nušić, najveći srpski i jugoslovenski komediograf, rođen je osmog oktobra 1864, kao rodio se Alkibijad Nuša. Kada je postao punoljetan promijenio je ime u Branislav Nušić, a njegovo ime je i danas sinonim za dobru komediju, koja prije svega ismijava malograđanštinu i uskogrudnost ljudi koji su živjeli kao Nušićevi savremenici.
Nakon učešća u srpsko-bugarskom ratu, Branislav Nušić objavljuje pesmu „Dva galeba“, zbog koje je proveo dvije godine u zatvoru. Razlog tome je što su pomenuti stihovi ismijavali kralja Milana Obrenovića i tadašnju Kraljevinu.
Tokom Prvog svjetskog rata Branislav Nušić odlazi iz Srbije i do završetka rata boravi u Italiji, zatim Švicarskoj, pa Francuskoj. Po završetku rata vraća se u zemlju i prvo boravi u Sarajevu, kao upravnik Narodnog pozorišta, a u Beograd se vraća 1927. godine.
Uzor su mu bili Gogolj i raniji srpski komediografi Sterija i Trifković. Njegove komedije i danas su na teatarskim repertoarima (“Sumnjivo lice”, “Gospođa ministarka”, “Narodni poslanik”, “Pokojnik”).